قصه ی من و غم تو ...

قصه ی من و غـم تو قصه ی گل و تگرگه

ترس بی تو زنده بودن ترس لـحظه های مرگه

ای برای با تو بودن باید از بودن گذشتن

سـر به بیـداری گرفته ذهن خواب آلودهی من

همیشه میون قـاب خالی درهای بسته

ﻃرح اندام قشنگت پاک و رویایی نشسته

کاش میشد چشام ببینن ﻃرح اندام تـو داره

زنده میشه ﺟون میگیره پا توی اتاق میزاره

کاش میشد صدای پاهات بپیچه تـو گـوش دالون

ﻃـرف دالـون بگرده سر آفتاب گردونامون

کاش میشد دوباره باغچه پر گـلـهـای تـو باشه

غنچه ی سفید مریم با نـوازش تو واشه

کاش میشد اما نمیشه نـمیشه بیای دوباره

نمیشه دستات تو گلدون گـلـهـای مـریـم بذاره

کاش میشد اما نمیشه ایـن مـرام روزگـاره

رفتنت همیشگی بود دیگه برگشتن نـداره

رفتنت همیشگی بود دیگه برگشتن نـداره
 

به سراغ من اگر می آیید . . .!...